- ya ünl. heya
- yaba werseliye m (çoğ. werseli)
- yaban fa. yaban (i) n, ray u olaği (çoğ.)
- yabanarısı mesê yaban n, mesa yaban m (çoğ. mesey ~)
- yabancı sar
- yabancılık ğeriben
- yabancılık çekmek ğeriben kerdene
- yabani wahşi, yaban ra
- yad fa. yad, xo vira ardis, qal kerdis
- ya da ya ki
- yaddetmek xo vira ardene, qal kerdene
- yadına düşmek vir kewtene, vir amaene
- yadigâr fa. yadegâr
- yadigâr kalmak yadegâr mendene
- yadsımak inkar kerdene
- yağ ron (i) n
- yağ bağlamak wazd gıredaene, wazdın biyene, qelew ~
- yağcılık (mec.) sabun kerdene
- yağcılık yapmak (mec.) sabun cı sanıtene, sabun kerdene
- yağlamak ron pıra kerdene
- yağlanmak ron xora kerdene, xo ron kerdene
- yağlı ronın, yağsız bêron
- yağlı boya boyawo ronın n (çoğ. boyaye ronın)
- yağış vornayıs (i) n
- yağışlı vornaen, vornayın
- yağmak vornaene
- yağmur şiliye m (çoğ. şili)
- yağmurlu şiliyın
- yağmurluk caketê şiliye, paltoyê şiliye n
- yahut ya ki
- yaka 1. (giysilerde) yaxe m (çoğ. yaxi); 2. (kıyı) ver, bu yaka naver, karşı yaka bover
- yakasına yapışmak (mec.) yaxê guretene, ~ ranêwerdaene; yakasına sarılmak yaxê ra puloşiyaene,
- yakasız bêyaxe
- yakacak çiye vesnaen (çoğ. halde)
- yakalamak pê guretene
- yakıcı vesnêndaen, vesnêndar; yanıcı vesnaên
- yakılmak vesnên amaene, yakmak vesnaene, yaktırmak vesnên daene (Komşusunun otluğunu yaktırmış – Loda ciranê xo da vesnaene), yanmak vesaene
- yakın nejdi
- yakında nejdi de
- yakından, yakinen nejdi ra
- yakınlaşmak (yaklaşmak) nejdi biyene, ~ amaene, ~ kewtene
- yakınlaştırmak (yaklaştırmak) nejdi ardene
- yakınlık nejdiyen
- yakınmak sikayed kerdene, şikayed ~, gêre ~
- yakışıklı xoser
- yakışmak şikiyaene
- yakışmamak nêşikiyaene
- yakıt çiye vesnaene
- yakışma şikiyên, cışikiyên
- yakmak, tutuşturmak pırafiştene, cı fiştene
- yaklaşık (oranlama) xonde, hama hama
- yal yal, les (i) n
- yalak yalağe m (çoğ. yalaxi)
- yalamak lesnaene
- yalan jür (i) n, (uydurma) omişkerdên, (uyduruk) omişkerdıs
- yalan atmak jür eştene, uydurmak omiş kerdene
- yalancı jüreker(e m) n, (uydurukçu) omişkerdoğ(e m) n
- yalancılık jürêkerên (Yalancılık iyi bir şey değil – Jürêkerên çiyo de rınd niya)
- yalancı çıkmak jüreker veciyaene (O, yalancı çıktı – U jüreker veciya)
- yalancı çıkarmak jüreker vetene (O, babasını yalancı çıkardı – İ, piê xo jüreker vet)
- yalancı çıkarttırmak jüreker vetên daene (O, babasını yalancı çıkarttı – İ, piê xo jüreker da vetene)
- yalan söyleme jür vatên, jür kerdên
- yalan söylemek jür vatene, jür kerdene
- yalan söyletmek jür kerdên daene
- yalaz kıle m (çoğ. kıli)
- yalın sade, rut, sılt
- yalınayak lıngê sılt
- yalnız teyna, bêkes, sade
- yalnızca (sadece) teyna
- yalnızlık teynayen, bêkesên m
- yalvarmak verceraene, (U kamu ke, tu heni cerena i ver! / O kim ki sen öyle yalvarıyorsun ona!)
- yalvartmak vercernaene (U çıra tu xonde cerneno xo ver / O neden seni o kadar yalvartıyor kendine?)
- yama yama pol, polık, pul, pulık (i) n
- yamaç kas (i) n (Çocukluğumuz da kırmızı yamaçlarda kayardık / Ma ke xona doman bime, kasunê suro de xo ğız kerdene); bitki örtülü yamaç süye (çoğ. süyi)
- yamalamak, yamamak pol kerdene, pol pıranaene; yamatmak pol kerdên daene
- yaman tr. yaman, pêt, hewl, qurnaz
- yamuk çevt, çot
- yamyam fr. yamyam
- yan het (i) n, kaleke m (çoğ. kaleki), lewe; bir yandan hetê ra, diğer yandan heto bin ra
- yanak lıske m (çoğ. lıski)
- yanardağ bkz volkan
- yanaşma lewe amaen, nejdi ~
- yanaşmak lewe amaene, nejdi ~, zeleqnaene, pıranaene
- yanaştırmak nejdi ardene, ~ kerdene
- yandaş hetdar(e m) n
- yangın vesayıs, adır veciyên, kılê guretên (i) n
- yanık vesayıs (i) n
- yanılgı qan (i) n
- yanılma qan biyên, ~ biyıs
- yanılmak qan biyene, ~ biyen
- yanıltma qan kerdên
- yanıltmak qan kerdene
- yanıt bkz. cevap
- yani yane
- yanlış yanıs, xelet (i) n
- yansız, tarafsız bêhet
- yansızlık, tarafsızlık bêhetên
- yapı bina (y) m, xane n (çoğ. xani), imarad (i) n
- yapışık zeleqiyae
- yapışkan zamk (i) n
- yapışmak zeleqiyaene
- yapıştırmak zeleqnaene
- yapıt bkz eser
- yapma kerdis (i) n
- yapmak (iş, uğraş olarak) kerdene; (kurmak, inşa ya da tamir etmek) vıraştene
- yaptırmak kerden daene, vıraşten daene
- yaprak 1. (doğada) pelge m (çoğ. pelgi), velg (i) n; 2. (sayfa) pelge m
- yar 1. (sevgili) waşti n, waştiye m (çoğ. waşti); 2. (arkadaş) hawal n, hawale m (çoğ. hawali); 3. (uçurum) yar, tır (i) n
- yara kul (i) n, dırbete m (çoğ. dırbeti); yaralı kulın(e m) n, dırbetın(e m) n
- yaradan Heq n
- yaralamak dırbetên kerdene
- yaralanmak dırbetê guretene, kul vetene
- yaramak fayde xo biyen
- yaramaz har, har biyaye, (argo) ibcınık
- yarar fayde
- yararlanmak fayde diyene, ~ kerdene
- yardım ordım, ardım (i) n
- yardım etmek ordım kerdene, ardım cı daene
- yardımcı ordımkerdoğ(e m) n, (i)
- yardımsever ordımparwar
- yardımlaşmak erxat kerdene, phoşt jübin danene
- yargı makeme n (çoğ. makemi), (hüküm) hukm (i) n
- yargılamak makeme vetene, ~ diyene
- yarı nêm, nême; yarım, (eksik) nêmecet
- yarık fa. raxne (y) n
- yarılamak nêm kerdene
- yarın meşte m
- yarış yarıs (i) n, mısabaqa m (çoğ. mısabaqi)
- yarışma yarıs kerdên, mısabaqa ~
- yarışmacı yarısker(e m) n
- yarışmak yarıs kerdene, mısabaqa ~
- yarmak raqılasnaene
- yas şia (y) n, eza (y) m, matem (i) n; yaslı matemın, ezayın; yas tutmak şia gıredaene, eza ontene, matem de biyene
- yasa qanun (i) n
- yasak moğ. yasağ, tomete, mahram, mahrum; (inançsal) haram
- yasaklamak yasağ kerdene, tomete ~; (inançsal) haram ~
- yasal qanuni
- yasemin fa. yasamine m (çoğ. yasamini)
- yaslamak cı sanıtene
- yaslanmak xo cı sanıtene
- yassı phon
- yastık balişna m (çoğ. balişni), küçük yastık khırnete m (çoğ. khırneti)
- yaş 1. (ıslak) hit, 2. (kaç yaşında) pilên
- yaşam wesiye, weşiye m (çoğ. wesiyen)
- yaşamak wesiyaene
- yaşatmak wesnaene, ~ daene
- yaşıt hawalê jübin, düşte jübin
- yaşlanmak pil biyene, pil u khal ~, kokım ~
- yaşlı pil, khal, kokım
- yatak cıle n (çoğ. cıli) doseg (i) n
- yatakhane hewngah (i) n, xanê cılo n (çoğ. xanê cılo)
- yatmak (uyumak) rakewtene, (uzanmak) ramerediyaene; yatırmak (uyutmak) rakewtên daene, (uzanmak) ramerdinaene
- yavaş gıran
- yavaşlamak gıran biyene
- yavaşlatmak gıran kerdene
- yavru (insanlarda) doman, (hayvanlarda) leyr(e m) n (kuşlar), vorek(e m) n (koyunlar), bızek(e m) n (keçiler), gok(e m) n (inekler), cuçık(e m) n (tavuklarda)
- yavrulamak (hayvanlarda) leyr vetene (kuşlar), zeyi kerdene
- yay tr. yay (i) n
- yaya peya
- yayan peya şiyên, yayan gitmek peya şiyene
- yayık yayığe m (çoğ. yayıği)
- yayılmak vıla biyene
- yayla ware (y) n
- yaymak vıla kerdene
- yaz amnon (i) n
- yazar nustox(e m) n
- yazgı qeder (i) n, tale n (çoğ. tali)
- yazı nusne n (çoğ. nusni)
- yazıbilim ilmê nusni n (çoğ. ilmê nusni)
- yazık guneke
- yazığı gelmek gunekiya xo amaene
- yazılı nusnaên
- yazışmak jübin nusnaene
- yazma nusnên
- yazmak nusnaene
- yedirmek verdên daene
- yeğen dereza n, dereziye m (çoğ. derezi)
- yek ju, jü, jukek
- yel wa (y) n
- yeldeğirmeni arêway (i) n
- yelek yelege m (çoğ. yelegi)
- yem 1. (kümes hayvanları için) qut (i) n, 2. (mal-davar için) alaf, alef (i) n
- yeme werdis (i) n
- yemek (is.) wer, tr. yemeg (i) n
- yemek (fi.) werdene, yedirmek werdên daene
- yemekhane werdisxane (çoğ. werdisxani)
- yemin sond, sund (i) n; yemin içmek sond werdene (yemin yemek)
- yemiş tr. yemıs (i) n
- yenge 1. (dayı karısı) xanciliye m, 2. (amca karısı) najniye m
- yegeç çarpencık(e m) n
- yeni newe, newi
- yenilemek newe kerdene, newi ~
- yenilik newên, newiyên
- yenilikçi newiparwar(e m) n
- yenilmek heqeberê nêamaene, (kaybetmek) vind kerdene
- yenişememek heqebera jubin nêamaene
- yenmek heqeberê amaene
- yer ca (y) n, hard (i) n
- yeraltı bınê hard n, yerüstü serê hard n
- yer almak ca guretene, ~ vermek ca cıdaene, ~ göstermek ca mısnaene
- yerbilim ilmê hard n (çoğ. ilmê ~)
- yerbilimci zandoğê ilmê hard n, zandoğa ilmê hard m (çoğ. zandoğê ~)
- yerçekimi gıraniya hard, quwata hard (i) n
- yere kapaklanmak dıquli biyaene
- yerel mahali, mıntıqayi
- yergi, hiciv zarave, leqe m (çoğ. zaravi, leqi)
- yerkabuğu tholê hard (i) n
- yerküre kurra hard, gılorıka ~, korca ~, m (çoğ. kurrê ~, gılorıkê ~, korcê ~)
- yerleşik roniştae
- yerleşmek 1. (ikâmet değişimi) bar kerdene, 2. (sığmak) cıkewtene
- yerleştirmek 1. (ikâmet değiştirtmek, tehcir) koç kerdene, nafi (manfi) kerdene; 2. (sığdırmak) cıkerdene
- yerli, oralı uca ra, axali
- yersiz (mekânsız) bêca, bêwelat, bêçê
- yeryüzü riê hard n
- yeşermek khewi biyene, jil daene, pelge akerdene
- yeşil khewi, khewe
- yetenek huner, qabiliyad (i) n
- yetenekli hunerdar(e m) n, qabiliyadkar(e m) n
- yetenekli olmak hunerdar biyene
- yeter beso
- yetersiz kêm, senık
- yetersiz kêmên, senıkên
- yetim sê, bêkes, bê ma u pi
- yetimhane sêgah (i) n, bêkesxane n (çoğ. bêkesxani)
- yetişkin pil, khal
- yetişmek (meyve ve sebzeler için) biyene, reştene, werdên amaene
- yetişmek (ulaşmak) resaene
- yetiştirici ramıtox(e m) n
- yetiştirmek 1. (ağaç ve bitkiler için) nadaene (Biz bu yıl çeviz ağaçları ekiyoruz – Ma emser darunê gozu name de), 2. (tahılgiller için) ramıtene (Onlar geçen yıl hiç buğday ekmemişlerdi – İnu par qe genım nêramıt bi)
- yetiştirmek (ulaştırmak) resnaene
- yetmek bes biyene, kiyafi amaene
- yevmiye omiya (y) m
- yığılmak 1. (toplanmak, birikmek) pêser amaene, kom biyene, telewe amaene; 2. (yere düşmek) warogınaene
- yığın kom biyae, pêser amae
- yıkamak şutene
- yıkanmak xo şutene
- yıkılmak rıziyaene
- yıkım rıznayıs (i) n
- yıkıntı xırabe n (çoğ. xırabi), page m (çoğ. pagi)
- yıkmak rıznayene
- yıl serre m (çoğ. serri)
- yılan mor(e m) n, (i)
- yıldırım bulusk, bulısk (i) n
- yıldırmak bêzar kerdene
- yıldız astare n (çoğ. astari)
- yılgın xafıl, qefeliyae, bêfer, bêqudrad, acz
- yılmak bêzar biyene, bêfer mendene, bêqudrad ~
- yılmaz bkz. yiğit
- yıpranmak khan biyene, kohne ~, kokım ~, xurda xaş beyene
- yıpratmak khan kerdene, kokım ~, xurda xaş ~
- yırtıcı wahşi
- yırtık dıryae
- yırtılmak dıriyaene
- yırtınmak xo çhir kerdene
- yırtmak dırnaene
- yiğit hewl, pêt, quwatın, bêters, wayirê qudrad
- yine unca, reyna, tepya, (bir kez daha) ju raa bin
- yinelemek unca kerdene, reyna ~
- yitik vind biyae
- yitirmek vind kerdene
- yiyecek wer (i) n, çiê werdene n (çoğ. çiê ~)
- yoga ing. yoga (y) m
- yoğun (sıvılarda) hest, (canlılarda) sığlet
- yoğunlaşmak (sıvılarda) hest biyene, (canlılarda) sığlet biyene
- yoğunluk (sıvılarda) hestên, (canlılarda) sığletên
- yoğurmak miştene
- yoğurt most, mast (i) n
- yok çino
- yokluk çinê biyaên
- yoksul çinê biyaê n, çinê biyayiê, feqir(e m) n
- yokuş waraze (çoğ. warazi), oqıse (çoğ. oqısi), tik (i) n
- yol rae, reçe m (çoğ. rayi, reçi)
- yollamak rusnaene
- yolluk qatığ (i) n
- yonca tr. yonca m (çoğ. yonci)
- yorgan orğane m (çoğ. orğani)
- yorgun qefeliyae
- yormak qefelnaene
- yorucu qefelnayın
- yor׀ulmak qefeliyaene; ~ mak qefelnaene; ~ gun qefeliyae; ~ gunluk qefeliyayis
- yön het (i) n
- yudum qılme m (çoğ. qılmi)
- yufka lawas, lawaş (i) n; nonê saci n
- yukarı cor; yukarıda cor de; yukarıdan cor ra, havor de; yukarının ye cor; yukarıya havoro
- yukarı çekmek havoro ontene
- yukarı vermek havoro daene
- yulaf ar. alaf, alef (i) n
- yular tr. yular
- yumak çile m (çoğ. çili)
- yumruk gırmıke m (çoğ. gırmıki)
- yumurcak zeğer(e m) n
- yumurta hak (i) n
- yumurtalık (aya) helık (i) n
- yumuşak nerm
- yumuşakca nermık, nermıkın
- yumuşamak nerm biyene
- yumuşatmak nerm kerdene
- Yunan Yonan n
- Yunanca Yonanki n
- Yunanistan Yonanestan n
- yurt tr. welat (i) n
- yurtdışı teberê welat n
- yurtsever welatparwar(e m) n
- yutmak qulotnaene, qılotnaene, qulutnaene
- yuva 1. (insanlarda) çê, xane n (çoğ. çêy, xani); (kuşlarda) halen (i) n
- yuvarlak gılorık
- yüce eziz, calal
- yücelmek eziz biyen, calal ~
- yük bar (i) n
- yüklemek bar kerdene
- yüklenmek bar guretene, yük taşımak bar ontene (berdene), yükünü almak barê xo guretene
- yüklü bar biyae, bar kerde
- yüksek berz, berj
- yükseklik berzên, berjên
- yükseklik korkusu tersê berzên
- yükselmek berz biyene
- yün pırç (i) n
- yürek zerre (i) n
- yürümek peya şiyene, feteliyaene, ebê pawu şiyene, ebê lıngu ~
- yürütmek fetelnaene, peya berdene, ebê lıngu ~
- yürüyüş feteliyayıs (i) n, (gösteri) numayıs (i) n
- yüz (surat) ri n (çoğ. ri)
- yüzakı sıpiyê ri n, ak yüz riyo sıpi n
- yüzey riyê … n (çoğ. riyê …); riyê ağwe, ~ hardi, ~ dosegi
- yüzkarası şiayê ri; yüzükara riyê şia n, riyê şiaye m
- yüzleşmek ri bê amaene
- yüzme azniye m (çoğ. azni), azna (y) m
- yüzmek aznên kerdene, azna ~
- yüzsüz bêri, bêmeymened
- yüzücü aznênker(e m) n
- yüzük niştane n (çoğ. niştani)
- yüzüstü ri ser
- yüzüstü bırakmak ri ser verdene
- yüzyıl se serre m (çoğ. se serri)
…………………………….