- ebat fa. ebad (i) n
- ebe (sağlık görevlisi) eba m
- ebedi kaim, ebedi
- ebediyen ilalebed
- ecdat ced n, kamiyeni m
- ecel ecel n
- ecza acza n
- eczane aczaxane (i) n
- eda eda (y) m, ~lı edayın
- edat edat (i) n
- edep, terbiye edeb n, ~li edebın, ~siz bêedeb
- edepli olmak edebın biyene
- edinmek tedarık kerdene
- efendi efendi, ~lik efendiyen
- efendi olmak efendi biyene
- efkâr efkar n, ~lanmak efkar kerdene, ~lı efkarên
- efsane afsane (i) n
- egemen sermiyan, server(e m) n
- egemenlik sermiyanên, serverên
- eğe yege (i) n
- eğer ekê
- eğik, eğri çewt, eğrilik çevtên, eğriltme çevt kerdis, eğriltmek çevt kerdene
- eğilmek namiyaene
- eğimli çewtın
- eğirmek rêsnaene
- eğiş (ateş maşası) astami m (çoğ. astami)
- eğitim tasil, tarbiya n; ~li tasil guretên
- eğitmek tasil cıdaene, ~ almak tasil gutene/diyene
- eğitmen malım/e, maylım/e
- eğlence sa biyen, keyf kerden
- eğlenmek sa biyene, keyf kerdene
- eğmek namıtene
- ehliyet ar. ehliyet (i) m, ~li ehliyetın
- ejderha ejdera n
- ek (dilbilgisi) izafe (i) m
- ekili ramıtaê
- ekin mahsul n
- ekip tim (i) n
- ekmek (ekim işi) ramıtene, nadaene
- ekmek nan, non, nun (i) n; ~ tahtası mergıce (çoğ. mergıci) m
- eklem xağ (i) n
- eksik nêmcet
- eksilmek nêm biyene
- eksiltmek nêm kerdene
- ekşi tırs, ekşili tırsın
- ekşimek tırs biyene
- ekşitmek tırs kerdene
- el dest (i) n
- el açmak dest (lape) akerdene
- el altında bınê dest de, ~ altından bınê dest ra
- el atmak dest eşteni (dest cı kerdene)
- el bağlamak dest gıredaene, el vurmak dest pırodaene (sernaene)
- elbise kınc (i) n
- eldiven lapık (i) n
- elek (un ufak şeyler için) pırocıne, eleğe m; (sap ve tahıl türü şeyler için) saraci m
- el ele dest dest de
- elektrik elegtırge (i) m
- elektronik elegtıronıg (i) n
- elemek pırocne eştene, elege kerdene
- eli açık ramani(e m) n
- el işi karê dest m
- elma sae (çoğ. sai) m
- ellemek dest pıranayene
- elli phoncas
- elti zeiye (i) m
- eltopu topa dest m
- el vermek dest cı daene
- emanet ar. amanat
- emek emeg (i) n; emekçi emegdar(e m) n
- emeklemek bul kerdene
- emin emin, amin; ~ olmak emin biyene
- emir emr (i) n, emretmek emr kerdene
- emmek lıtene, lıt kerdene (Kuzu, sadece annesinin sütünü emiyor / Voreke teyna sıtê maa xu lıt kena); emdirmek lıtên daene
- emniyet ar. amniyat, ~li amniyatın
- emsal emsal (Dayımın oğlu benimle emsal – Lacê xalê mı emsalê mıno); düşt, dust (Ez bê lacê xalê mı düşte jubin rayime); emsalsiz bêemsal
- emzik emzıg (i) n
- emzirmek lawnaene, launaene
- endişe qısawete m (çoğ. qısaweti)
- en hirayên, ~li hira, ~siz teng
- endişe etmek qısawete kerdene , ~ de mendene (Babam şehre yayan ve yalnız gittiğinde, nenem çok endişe ederdi / Piê mı ke peya, hem ki teyna şiyene suke, pirika mı zaf qısawete kerdene)
- endişesiz bêqısawete
- enerji enerzi m
- engel manê (i) n
- engellemek manê biyene
- engelli manêyın
- enik (memeli hayvanların yavrusu) leyr(e m) n
- enişte zama (zamayi) n
- enkaz xırabe (xırabi) n
- ense pê vıli n, qortıke (qortiki) m
- erik herıge, kara erik herıga şiaye (i) m
- eril nêr
- erimek rawıloşiyaene, rowıloşiyaene; eritmek rawıloşnaene, rowıloşnaene
- erişte eriste (eristi) n
- eriyik rawıloşiyae
- erkek cuamerd, merık, mormek (i) n
- erken rew, erkenden rew ra
- erozyon hazaji m
- erteleme tepya eştên
- ertelemek tepya eştene
- erzak wer n, qumanya m
- esaret hesiriye m
- esas asıl
- eser asar n
- esinti wao xefif n
- esir hesir(e m) n
- eski khan
- eskimek khan biyene, eskitmek khan kerdene
- esmek waydaene
- esmer qer(e m) n
- esmerleşmek qer biyene
- esnaf ar. asnaf (i) n
- esnemek phozık amaene
- espri yaraniye m
- espri yapmak yaraniye kerdene
- eş (eşyalar için) hês, eşsiz kalan tekês
- eşarp leçege (çoğ. leçegi) m
- eşek her(e m) n, golig(e m) n
- eşekarısı mese hero n, mesa hero m
- eşelemek kınıtene
- eşik sımıge, esıge m (çoğ. esigi, sımıgi)
- eşit düştdar, ju qerar de
- eşitlik düştdaren, düştê jubin biyene
- eşkıya ar. esqıya(e m) m
- eşlemek ju düşt kerdene
- eşleşmek hês biyene
- eşlik hêsen
- eşsiz bêhês, jukêk; eşsizlik bêhêsen, jukêken
- eşya çimi
- et goşt (i) n, etli goştın
- etek tr. eteg (i) n
- etmek kerdene
- etraf dorme (çoğ. dormi) n
- ev ban, bon n
- evlat ar. ewlad (i), hitap şekli olarak evlat; (erkek için) buko, (kız için) dikê
- evlek ewlege (çoğ. ewlegi) m
- evlek düzeltici sak (i)
- evlendirmek zewecnaene
- evlenmek zeweciyaene
- evli zeweciyae
- evlilik zewec, zeweciyen
- eyer eyer (i) n
- eyerlemek eyer kerdene
- eza aza n, aziye m
- ezan ezane (ezani) m
- eziyet ezyat (i) n
- ezmek payna cıdaene, bosnaene
- Ezrail Azrayıl n
…………………………….