- da (bğl.) ki
- dadanma puloşiyeni m, dadanmak puloşiyaene
- dağ ko n, ~ insanı isonê koi n, ~ başı serê koi n, ~ eteği kasê koi n, dağlı koi ra, dağlık koen, dağ taş ko u kemer, dağın zirvesi (tepe noktası) jil n (i)
- dağıl|ım vılayen
- dağılma vıla biyayıs
- dağılmak vıla biyene, têwertera ~
- dağınık têwertera
- dağınıklık têwerterayıs
- dağıtıcı vılakerdoğ(e m) n
- dağıtım vıla kerden
- dağıtmak vıla kerdene, têwertera ~
- dağlama dağ kerdıs
- dağlamak dağ kerdene (Köylerde, hayvanlar kulaklarından dağlanırdı – Dewo de mal-naxır gosu ra dağ kerdene)
- dağlık koen
- daha tenêna (Daha büyüsün – Tenêna gırs bo), xona (Daha çocuk – Xona domano)
- dahil zerre de, tey, tey de
- dahiliye tebbê zerri n
- dahiliyeci tebbdarê zerri
- daim her demen
- daima her waxht, her dem, kuli
- dair … ser (O meseleye dair konuşmadık – A mesela ser ma qeseynêkerd)
- daire 1. xeleke m, ~sel xelekın; 2. (ev) daira m
- dakik can sıvık, herbi, têzık
- dakika deka m
- dal dale, dalıke m; ~lanmak gıl daene, ~ eştene
- dalak serpez, thalaq (i) n
- dalaşmak hureynaene
- dalavere qupırti n, seytanên; ~ çevirmek qupırti kerdene, seytanên ~; dalavereci qupırtiker(e m) n, seytan n
- dalga (suda) pel n, dalgalı pelın
- dalga (insanlarda) yaraniye (çoğ. yarani) m
- dalga geçmek yaraniye kerdene
- dalgalanmak pel daene
- dam çê, damüstü serê boni
- dama dama (çoğ. dami), ~ oyunu kayê dama
- dama oynamak dama kay kerdene
- damak thamağ (i) n
- damar thamore, thomore (i) m; (ağaç ve bitkilerde) pençe (i) n
- damat zama (çog. zami) n
- damga mohr (i) n, damğa (çoğ. damği), tr. tamga (çoğ. tamgi) m
- damgalamak mohr pıranaene, tamga kerdene
- damıtık pırocnaye
- damıtma pırocnayıs
- damıtma bezi parzun
- damıtmak pırocnaene, parzun eştene (kerdene)
- damla dılopi m
- damlama dılopên
- damlamak dılop kerdene
- -dan -ra (Senden küçüğüm – Tora qıco)
- dana gok(e m) n
- danışma malumat guretên, rayberên, maşvarat
- danışmak malumat guretene, maşvarat ~
- danışman rayber(e m) n
- dans reqas (i) n, dansçı reqasbend(e m) n, ~ grubu qomê reqasên
- dans etmek reqasiyaene
- dantel fr. tentene n (çoğ. tenteni)
- dar teng
- darbe tharbe m (çoğ. tharbi)
- darlık tengên
- darağacı darê dardên n
- daralmak (şeylerde) teng biyene, (insanlarda) bêsabr mendene, bêsalığ ~, bêtahammol ~; fataqiyaene, fataqiyaene
- daraltmak teng kerdene
- dargın murodayın, dargınlık murodayıs
- darı korek (i) n
- darılmak murodiyaene
- darmadağın parçe purçık
- dava dewa (çoğ. dewi) m
- davacı dewaker(e m) n
- davalı dewayın(e m) n
- dava etmek dewa kerdene
- davar naxır (i) n
- davet dawat, dawet (i) n, ~ etmek dawat kerdene
- davetiye momi m
- davul dawıl (i) n
- dayak pıro, kuyt n; ~ atmak pıro daene, kuytaene; ~ yemek kuyt amaene
- dayamak cı sanıtene
- dayanmak 1. xo cı sanıtene (Sırtını duvara dayadı – Pê xo sanıt dêsi); 2. damiş biyene (İşte dayanıksızdı – Damişê guri nêbiyene)
- dayanışma erxat, yerxat (i) m
- dayanışmak erxat kerdene
- dayanmak damiş biyene
- dayı xal (i) n, ~nın karısı xalcêniye m, ~nın kızı çêna xali, ~ oğlu lacê xali
- dazlak qafıkê rut; kel bêpor, keçel
- dede khalık (i) n, (Alevilerde inanç önderi) pir
- dedikodu qupırti n, ~ yapmak qupırti kerdene
- dedikoducu qupırtiker
- defa rey
- defalarca xêle raye
- defetmek def kerdene
- defin defin
- define ğezna (çoğ. ğezni) m
- defnetmek defin kerdene
- defter deftere (i) m
- değer bae, qıymet
- değerli qıymetın, baê gıran
- değil niyo
- değin -hatam
- değinmek qalê kerdene
- değirmen arê (çoğ. ari) n, el değirmeni dıstar (i) n
- değişik ju- u çio bin, nêmendın
- değişiklik vurnayên
- değişme vurnayıs
- değişmek xo vurnaene
- değiştirmek vurnê kerdene, vurnaene
- değmek (çarpmak) pıro gınaene, jubin amaene; (dokunmak) dest pıranaene
- değnek çüye (çoğ. çüyi) m
- deli xeğ(e m) n, ~lik xeğên
- delik qule (çoğ. quli) m, delikli qule biyen, delmek qule kerdene
- delikanlı zort (i) n, ~lık zortên
- delil delil (i) n
- delinmek qulê biyene
- delirmek xeğ biyene
- delirtmek xeğ kerdene
- delmek qulê kerdene
- dem (zaman) waxt n, sate m; (çay) dem n, ~lik demlig (i) n
- deme mavace; (şaşırma ünlemi) dama dama
- demek, söylemek vatene
- demet desde (çoğ. desdi) n
- demin sata bine
- demir asın (i) n, demirci asınkar(e m) n, demirhane asınxane n
- demirlemek asın eştene
- demiryolu raa asıne (i) m
- demlemek dem kerdene
- demokrasi demoqrasi n
- demokrat demoqrad(e m) n
- deniz derya, omman, bahri n
- denizyıldızı astarê deryayi
- denk deng
- depo (depoy) n
- depolamak depo kerdene
- deprem zelzele, lerzê hard n
- dere dere (çoğ. deri)
- derece derece (çoğ. dereci) n
- dergi perlode m
- deri poste, postık n
- derisini yüzmek çerme kerdene
- derin xori
- derinleşmek xori biyene
- derinlik xoriyên
- derman derman (i) n
- derman olmak derman biyene
- dernek komele (çoğ. komeli) m
- ders derse (çoğ. dersi) m
- ders almak dersê guretene, ~ vermek dersê cıdaene
- dershane dersxane (çoğ. dersxani) n
- dert derd (i) n
- dertlenmek wayire derdo biyene
- dertli derdın
- derviş dewres(e m) n, (i)
- destek ardım, ordım, phoştên, dest eştên, dastag, desteg (i) n
- desteklemek ardım kerdene, phoşt cı daene, dest cı eştene
- destelemek desdê kerdene
- deşifre etmek werte vetene
- deşmek têra kerdene
- deterjan deterjan (i) n
- dev dev (i) n, deve m
- devam dawam, ~ etmek dawam kerdene
- devir dewır (i) n
- devirmek demdaene, warodaene; devrilmek demdiyaene, warodiyaene; devrik gınowarên
- devlet döwlete, dewlete (i) m
- devralmak xo ser guretene
- devretmek dewr kerdene
- devrik demdiyae
- devrim ar. inkılab (i) n
- devrimci inkılabi(ye m) n, inkilabparwar(e m) n
- dış teber, dışarıda teber de
- dışarı çıkmak teber veciyaene, ~da kalmak teber de mendene
- dışkı (insanlarda) ci n; (hayvanlarda) sıl (i) n, hayvan dışkısı kurusu bosme, basme
- dibek dıng (i) n; dibek yapmak dıng kuyaene
- diğer -bin
- dik tikh, dikey tikhın
- diken teli n, ~li teliyın, ~siz bêteli
- dikilmek pawo ra vındene, tikh biyene
- dikine tikh ra, cor de
- dikine kaldırmak xo ser ardene
- dikiş deşte, derz n; dikmek deştene, derznaene
- dikkat hayr, tiqat
- dikkat etmek tiqat kerdene
- dikkatli olmak hayr vındetene
- dikmek (doğaya) nadaene (Bizim köyde sadece birkaç ev sebze ekiyor / Dewa ma de teyna di-hire çêy zarzavat nane de)
- diksiyon diksiyon (i) n
- diktatör diktator(e m) n
- dil (organ) zon (i) n (Dilim yandı – Zonê mı vesa)
- dil (lisan) zon (i) n (Dilimiz şimdi okullarda öğreniliyor – Zonê ma, nıka mektebo de yeno mısaene)
- dilber fa. dilbere (i) m
- dilbilgisi zanê zon n
- dilbilim ilmê zon n
- dilek dileg (i) n
- dilekçe halnamiye m
- dilenci parsker(e m) n
- dilenmek pars kerdene
- dilim dilım (i) n, parçe n
- dilimlemek dilim kerdene, letê ~, parçê ~
- dilimletmek dilim kerd daene
- dilsiz lal, bêzon, bêweng
- din din (i) n, dinci dindar, dincilik dindarên, dinsiz bêdin
- dinamit dinamıt (i) n
- dinç qavi
- dinçleşmek qavi biyene
- dingin sukıt, sefıl
- dinginlik sukıtên, sefılên
- dinleme gos cıdayıs
- dinlemek gos cıdaene, gos daene, dinletmek gos cıdaene
- dinlendirmek araşnaene
- dinlenmek araşiyaene
- dinyleyici gosdar(e m) n
- dip bıne, ~siz bêbın
- diploma fr. diploma (çoğ. diplomi) m
- dipnot nota bıni m
- direk ustıne (çoğ. ustıni) m
- direksiyon diregsiyon (i) n
- direkt direg
- diri wes,wesiyae; ~lik wesiyaen
- dirsek 1. (boruda) dirseg (i) n, 2. (insan bedeninde) dirsegê hermi n
- disiplin nizam (i) n, fa. enzebat, fr. disiplin
- diş dıdan (i) n, ~siz palt
- dişçi toxtorê dıdanu n, toxtora dıdanu m
- dişi may, maykêk
- dişlemek kıt kerdene
- diyalekt (gr) n fek
- diz zoni, zani n; ~ kapağı qapağê zoni n
- doğa tabiyad n; (karakter) şaxsiyad (i) n, xuye (çoğ. xuyi)
- doğal tabiyi, (karakter) şaxsi
- doğmak biyene, dina amaene
- doğramak hurdi kerdene
- doğru raşt, heqiqi; (bir şeye, bir yere doğru) ser, ser de
- doğrulamak raşt kerdene
- doğu rojxelat, sarq
- doğum (hayvanlarda) zayen, (insanlarda) dina amen
- doğurmak (hayvanlarda) zay biyen, (insanlarda) dina arden
- doktor toxtor(e m) n, tabib(e m) n
- dokunmak dest panaene/pıranaene, lewnaene
- dolanmak, dolaşmak feteliyaene, dolaştırmak fetelnaene,
- dolap dolab (i) n
- doldurmak pır kerdene
- dolmak pır biyene
- dolu pır, gıpnae
- dolunay asma pıre m
- domates lılıke, tamatese (i) m
- domuz xoz(e m) n
- don tuman (i) n, (kadınlar için) kıncê lıngo m (çoğ. kıncey ~)
- dondurmak cemednaene, donmak cemed biyene
- doyma mırdên
- doymak mırd biyene
- doyurmak mırd kerdene
- dökmek, koymak cı kerdene, cı eştene
- döl dol (i) n
- döllemek dol kerdene, (hayvanlarda) gaydaene
- döndürmek çerexnaene, (geri getirmek) tepya ardene
- dönem dewran, mudet (i) n
- dönmek çerexiyaene, (geri getirmek) tepya amaene
- dönüş çerexiyen, tepya amên
- dörtgen çarkose (i) n
- döş sine, sêne (i) n
- döşek doseg, dosag (i) n
- döviz fr. devis (i) n
- dövmek pırodaene, kuyaene
- dövüşmek perodaene
- dua doa (çoğ. dowayi) m
- dudak lew (çoğ. lewi) n
- dul wia n, wiaye m, çog. wiayi
- duman (ateş kaynaklı) dü (i) n, (doğada) mız (i) n
- dumanlı düyın
- durağan vındete
- durak cınişengah (i) n
- durdurmak vındet daene
- durmak vındetene
- duru zelal
- durulamak zelal kerdene
- dut thüye (çoğ. thüyi) m
- duvar dês (i) n
- duygu hês (i) n
- duygulanmak hes biyene
- duygulu hêsın, duygusuz bêhes
- duymak hesnaene
- duyurmak hesnen daene
- dübeş dı phonci
- düdük fitike, dudıge (çoğ. fitiki) m
- düdüklü fitikın, dudıgın
- düdüklü tencere qusxanu dudıgın n (çoğ. qusxanê ~)
- düğme gocege (çoğ. gocegi) m
- düğmelemek gocegê gıredaene
- düğmeli gocegın
- düğmesiz bêgocege
- düğüm gıre (çoğ. gıri) n
- düğümlemek gırê daene
- düğümlenme gırê dayıs
- düğümlenmek gırê daen amaene
- düğün veyve (çoğ. veyvi) n
- düğün kervanı müjdesi kılaê m (çoğ. kılay)
- düğün kervanı müjdecisi kılaê ardox(e m) n
- dükkan dukan (i) n
- dün vızer, ~kü vızeren
- dünür dungır/e (n, m); xıname n, xınamiye m
- Dünya Dina, dünya dina m
- dürbün dürbıne (çoğ. dürbıni) m
- dürtmek modıl kerdene
- dürüst durıst
- düş xeyal (i) n
- düşkün gınêware n, gınêwariye m
- düşman dısmen
- düşme warogınayıs
- düşmek warogınaene
- düşünce fikr (i) n
- düşünmek fikr kerden
- düşürmek warodaene
- düve nale (i) m
- düven mısone (çoğ. mısoni) n
- düz (düzgün) sf. duz, (düzlük, ova) is. raşte
- düzeltme duz kerdıs
- düzeltmek duz kerdene
- düzgün duzgın
- düzgünlük duzgınên
- düzleşmek duz biyene
- düzlük cao duz n (çoğ. caê duzi)
…………………………….