Bu yazı, ne Hitler Almanyası’nın Nazi kamplarından bir öyküdür, ne de Henri Charriere’nin Kelebek romanından bir bölüm. Burası Diyarbakır Askeri Cezaevi’dir. İnsanların işkenceyle katledildiği, kendilerini yakarak ölümü tercih ettikleri Diyarbakır Cezaevi. Yaşananlara “işkence” demek hafif kalıyor. Cezaevi yöneticilerinin ifadesiyle, burada “Allah yoktur.” İşte yedi yıllık vahşet tablosunun kısa, çok kısa bir özeti. (Okumak için tıklayın)